PREMIERA: 14.06.2017

cala_SF_www

front_SF_www JERZY FRANCZAK „Sainte-Fabeau”
Sainte-Fabeau skrywa wiele tajemnic. Można tu trafić do Uniwersytetu Tysiąclecia, w którym trwają eksperymenty nad inżynierią czasu, do Dolnego Miasta o niewymiernym kształcie, do kościołów zmienionych w restauracje i do więzienia, w którym dni następują po sobie w porządku alfabetycznym. Główny bohater przyjeżdża z wykładem, ale natychmiast zanurza się w dziwną przygodę, przypominającą straszny i piękny sen. Poznajemy ten sen w dwóch alternatywnych wersjach, które zaczynają się w tym samym miejscu, a prowadzą w zupełnie odmiennych kierunkach. Po jednej stronie namiętny romans, proces sądowy o morderstwo i rewolucja, po drugiej – stabilizacja, założenie rodziny i daremne oswajanie niesamowitości tego miejsca. Sama opowieść jest równie wielowymiarowa, co tytułowe miasteczko: raz mroczna, nasycona grozą i erotycznymi fantazjami jak u Kafki, innym razem lekka i purnonsensowa jak u Topora, ale zawsze pełna hipnotycznego czaru.

DWUKROPEK: Linn Hansén

„Być może poezja zawsze była polityczna”. Festiwal Miłosza 2017

SŁUCHAJ AUDYCJI >>>

– Czy poezja bierze udział w debacie politycznej? Tak, w tym momencie ma to w Szwecji miejsce – opowiadała w Dwójce Linn Hansén, poetka, która gościła na tegorocznym Festiwalu im. Czesława Miłosza

LINN HANSÉN – Przejdź do historii – Premiera Miłosz Festiwal

Linn Hansén – Miłosz Festiwal – 9.06.2017

W gronie 20 nominowanych do Nagrody Nike 2017 znaleźli się:
– Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki – „Nie dam ci siebie w żadnej postaci”, Lokator.
– Jacek Dehnel – „Krivoklat”, Znak Literanova,
– Artur Domosławski – „Wykluczeni”, Wielka Litera,
– Domnika Dymińska – „Danke”, Krytyka Polityczna,
– Sławomir Elsner – „Mów”, Biuro Literackie,
– Radka Franczak – „Serce”, Marginesy,
– Jacek Hugo-Bader – „Skucha”, Agora/Czarne,
– Genowefa Jakubowska-Fijałkowska – „Paraliż przysenny”, Instytut Mikołowski,
– Urszula Kozioł – „Ucieczki”, Wydawnictwo Literackie,
– Jerzy Kronhold – „Skok w dal”, Wydawnictwo Literackie,
– Joanna Lech – „Sztuczki”, Nisza,
– Cezary Łazarewicz – „Żeby nie było śladów”, Czarne,
– Stanisław Łubieński – „Dwanaście srok za ogon”, Czarne,
– Jakub Małecki – „Ślady”, SQN,
– Piotr Matywiecki – „Stary gmach”, Więź,
– Monika Muskała – „Między Placem Bohaterów a Rechnitz”, Ha! Art.,
– Włodzimierz Nowak – „Niemiec”, Agora,
– Jacek Podsiadło – „Włos Bregueta”, WBPiCAK,
– Monika Sznajderman – „Fałszerze pieprzu”, Czarne,
– Krzysztof Środa – „Las nie uprzedza”, Czarne,

Jurorami tegorocznej edycji Nagrody Nike są: Tomasz Fiałkowski (przewodniczący), Joanna Krakowska, Antoni Pawlak, Maria Anna Potocka, Paweł Rodak, Joanna Szczęsna, Andrzej Werner, Marek Zaleski i Maria Zmarz-Koczanowicz.

Na początku września zostaną ujawnione nazwiska 7 finalistów. Decyzję o laureacie jury podejmie w dniu wręczenia nagrody – w niedzielę, 1 października br. Zwycięzca otrzyma 100 tys. zł i statuetkę. Fundatorami są „Gazeta Wyborcza” i Fundacja Agory. Nagroda Literacka Nike przyznawana jest corocznie w październiku za najlepszą książkę poprzedniego roku. Jej celem jest promocja polskiej literatury. W konkursie mogą startować wszystkie gatunki literackie. Nagrody nie można podzielić ani nie przyznać.

IDA LINDE, ELIZA KĄCKA, TOMASZ WIŚNIEWSKI

Autorzy Wydawnictwa Lokator na Warszawskich Targach Książki
IDA LINDE, ELIZA KĄCKA, TOMASZ WIŚNIEWSKI –
Autorzy Wydawnictwa Lokator na Warszawskich Targach Książki 18-19 maja 2017 r.

ZAPRASZAMY na STOISKO MOTYLI KSIĄŻKOWYCH 108/D19
Ida Linde – 18.05 g: 16:00 – 17:00
Tomasz Wiśniewski – 19.05 g: 16:00 – 17:00
Eliza Kącka – 19.05 g: 17:00 – 18:00

IDA LINDE w WARSZAWIE: 16.05.2017

„Na północ jedzie się, by umrzeć” może być powieścią o zbrodni, ale niekoniecznie o tej, o której się początkowo myśli. Może to być powieść o północy Szwecji, o tym, co dziedziczymy i jaki ma to na nas wpływ. Może to być również szwedzka wersja albumu „Nebraska” Bruce’a Springsteena. A może nowa powieść Idy Linde jest miejscem, w którym rządzi strach? Wszystko wyjaśni się w trakcie spotkania z autorką, Idą Linde, w cyklu „Literatura na Jasnej” we wtorek 16 maja.

Wieczór literacki już we wtorek 16 maja 2017 r. o godz. 18.00 w siedzibie Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej ul. Jasna 14/16a w Warszawie. Prowadzenie Michał Nogaś. W spotkaniu udział weźmie także autorka tłumaczenia, Justyna Czechowska. Fragmenty książki przeczyta Danuta Stenka, aktorka Teatru Narodowego.

„Literatura na Jasnej” to cykl spotkań mających przybliżyć Polakom twórczość literacką pisarzy europejskich, a równocześnie wspierać wymianę kulturową oraz sprzyjać lepszemu porozumieniu między mieszkańcami Unii Europejskiej.

Wstęp wolny. Prosimy o zgłoszenie udziału http://bit.ly/IdaLindeNaJasnej

Piosenka o języku – Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

5. edycja nagrody im. Wisławy Szymborskiej – nominacje

Tomasza Bąka za tom [beep] generation, (Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury), Jerzego Kronholda za tom Skok w dal (Wydawnictwo Literackie), Tomasza Różyckiego za tom Litery (wydawnictwo a5), Marcina Sendeckiego za tom W (Biuro Literackie), Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za tom Nie dam ci siebie w żadnej postaci (wydawnictwo Lokator).
W tym roku Kapituła zdecydowała się nie przyznać Nagrody poecie zagranicznemu za tom przełożony na język polski. Do Nagrody polskiej spłynęło ponad 200 książek, podczas gdy do Nagrody międzynarodowej – tylko 13. Ta dysproporcja sprawiła, że Kapituła w 2017 roku nie przyzna Nagrody międzynarodowej, natomiast od 2018 roku zmieni się regulamin tak, by dopuścić do konkursu większą ilość tytułów.
Nazwisko laureata, który otrzyma 100 000 zł i statuetkę autorstwa Terenu Prywatnego, zostanie ogłoszone podczas uroczystej gali 10 czerwca 2017 w Krakowie, w czasie Festiwalu Miłosza.

Marcel Bénabu „Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek”

Marzyłem o książce, w której wszystko można by odbierać w sensie najprostszym, najbardziej oczywistym. Była to nostalgia za literaturą w postaci dziewiczej, wciąż naznaczonej niewinnością, naiwną prostotą. Literaturą potrafiącą mi przywrócić, i to w całości, owo poczucie harmonijnej jedności ze światem, które przenikało mnie w pewnych momentach dzieciństwa (te niezmiennie słoneczne sobotnie poranki, gdy tą samą zawsze drogą szliśmy do synagogi, czy wieczory podczas ważnych świąt, kiedy stojąc po prawicy ojca śpiewałem wraz z nim modlitwy). Nostalgia za książką, której struktura – dzięki swej prostocie – nie miałaby skłonności do ciągu szkatułek; której by zakazano jakiejkolwiek gry luster i na darmo by szukała najmniejszej choćby powierzchni, w której cokolwiek mogłoby się odbić; jednym słowem książką, która nie szukałaby łatwych efektów autotematycznych, intertekstualnych czy spekulatywnych gierek.