GLORIA GERVITZ

Magis-454-gloria-gervitz_1


Foto: Kevin M. Connors 

KSIĄŻKI:

MIGRACJE
premiera: luty 2020

Gloria Gervitz urodziła się w 1943 roku w stolicy Meksyku, w rodzinie żydowskiej. Obecnie mieszka w San Diego, w Kalifornii. Studiowała historię sztuki, przełożyła na hiszpański dzieła Anny Achmatowej, Lorine Niedecker, Marguerite Yourcenar, Samuela Becketta i Clarice Lispector. W wieku 26 lat zaczęła pisać „Szacharit”: z czasem stał się on pierwszą częścią długiego poematu Migracje, który od 1979 roku ukazuje się co kilka lat w nieco innej formie. Przy każdej publikacji poemat rozrasta się, ewoluuje, porusza nowe tematy, jest żywym zapisem zmian – zmian perspektywy, tonu, wyobrażenia o świecie i o sobie samej – dokonujących się na przestrzeni trwającej wiele lat twórczej symbiozy poetki z jej jedynym tekstem poetyckim. Dzieło Glorii Gervitz porównywane jest do Pieśni Ezry Pounda, Cántico Jorgego Guillena oraz twórczości Saint-John Perse’a. W 2019 Gloria Gervitz otrzymała prestiżową Latynoamerykańską Nagrodę Poetycką imienia
Pabla Nerudy.

Svetlana Cârstean

Svetlana-Carstean

Foto: Khashayar Naderehvandi

KSIĄŻKI:
TRADO
premiera: czerwiec 2019


Rumuńska poetka i tłumaczka. Zadebiutowała w 1994 roku w zbiorowym tomiku zatytułowanym Portret rodzinny/Tablou de familie wraz z T.O. Bobe, Răzvanem Rădulescu, Mihaiem Ignatem, Sorinem Gherguțem i Cezarem Paul-Bădescu. Za debiut indywidualny (Kwiat w imadle/Floarea de menghină, 2008)otrzymała nagrodę Związku Pisarzy Rumuńskich, czasopisma „România literară”, Państwową Nagrodę Poetycką im. Mihaia Eminescu oraz nagrodę Radia România Cultural w kategorii poezja. Tomik ukazał się również w Szwecji w przekładzie poetki Atheny Farrokhzad (2013). Kolejne tytuły to Grawitacja/Gravitație (2015) oraz wydany w Szwecji wspólnie z Atheną Farrokhzad Trado (2016). Poezje Svetlany Cârstean tłumaczone są na liczne języki. Poetka przez pięć lat prowadziła własną serię wydawniczą Stowarzyszenie Żywych Poetów/Cercul Poeților Apăruți) w wydawnictwie Pandora M, a od jesieni 2016 roku koordynuje nową kolekcję poetycką Vorpal w wydawnictwie Nemira.

LINN HANSÉN

680


KSIĄŻKI:
Przejdź do historii
premiera: czerwiec 2017

Nagroda im. Wisławy Szymborskiej 2018


LINN HANSÉN (1983) jest szwedzką poetką i redaktorką. Zadebiutowała w 2008 roku tomem poezji Ta i trä, za który otrzymała tytuł autora roku od Stowarzyszenie Pisarzy Szwedzkich Zachodniej Szwecji. Jest członkinią kolektywów literackich Sharks i G=T=B=R=G. Linn Hansén współpracuje z Festiwalem Poezji w Göteborgu i Festiwalem Literatury Queer. Jest redaktorką naczelną magazynu kulturalnego Glänta. Hansén konstruuje poezję z różnych stwierdzeń, pytań i sloganów, które pozornie nie mają ze sobą związku, ale jako całość świetnie opisują przepaść pomiędzy jednostką a systemem. W tomie z 2013 roku Gå till historien autorka rozprawia się z historią, zarówno z samą przeszłością jak i pojęciem „historii” jako opowieści o tym, co było.

Eliza Kącka

_glowa2


KSIĄŻKI:
Elizje
premiera: maj 2017
po drugiej stronie siebie
premiera: luty 2019

Eliza Kącka – ur. 1982 w Lidzbarku Warmińskim. Absolwentka polonistyki i międzyuczelnianych studiów humanistycznych. Współredaktorka antologii poezji najnowszej Poeci i poetki przekraczają granice (FA-art, 2011). Opublikowała książkę Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida (Warszawa 2012). Stypendystka MNiSW, finalistka Nagród Naukowych „Polityki”. Doktor nauk humanistycznych (Nagroda Główna w Konkursie im. Inki Brodzkiej, 2016). Asystentka na Wydziale Polonistyki UW. Członkini Zarządu Głównego TLiAM. Recenzentka i czytelniczka literatury najnowszej.

Roberto Juarroz

Roberto JUARROZ chez Lui. Photo: © Daniel Mordzinski.

Roberto JUARROZ chez Lui.
Photo: © Daniel Mordzinski.


KSIĄŻKI:
Poezja pionowa
premiera: 2018

Argentyńczyk, z wykształcenia bibliotekarz, z zamiłowania – myśliciel, z głębokiej wewnętrznej potrzeby – poeta. Człowiek niezwykle świadomy i bardzo konsekwentny w swoich życiowych wyborach, zdecydowany wróg polityki i… literatury, przeciwnik angażowania się poetów w sprawy nie związane z poezją. Pozostawił po sobie kilkanaście tomików „poezji pionowej”, kilkaset „okruchów pionowych”, trzy wypowiedzi programowe – oraz nadzieję na uwolnienie poezji z bagażu gadulstwa i ciężaru ornamentyki.

Athena Farrokhzad

20140818-184349-100000

FOTO: Khashayar Naderehvandi

KSIĄŻKI:
Cykl biały
premiera: maj 2018
Trado
premiera: czerwiec 2019

Athena Farrokhzad urodziła się w 1983 roku w Teheranie. Zadebiutowała w 2013 roku książką Cykl biały, którą przełożono na dwanaście języków i kilkakrotnie dramatyzowano. Zbiór wierszy Trado z 2016 r. jest wynikiem współpracy z rumuńską poetką Svetlaną Cârstean. Farrokhzad jest również krytyczką literacką, tłumaczką, dramaturgiem i nauczycielką w szkole pisarskiej. Jest jednym z najważniejszych głosów współczesnej poezji szwedzkiej. Mieszka w Sztokholmie.

LEÓN FELIPE

Leon_Felipe_www


KSIĄŻKI:
Kim jestem?
premiera: kwiecień 2019

LEÓN FELIPE właściwie Felipe Camino Galicia (1884-1968) – Poeta, aktor, tłumacz (m.in. Szekspira i Whalta Whitmana), wykładowca uniwersytecki, z zawodu aptekarz. Urodziłsięw Tabarze (Zamora, Hiszpania) jako syn notariusza. Ukończyłfarmacjęi prowadziłapteki w różnych częściach Hiszpanii, a następnie zarządzałszpitalem w Gwinei Równikowej, kontakt z realiami tej kolonii afrykańskiej wzmógłwrażliwośćpoety na prawa człowieka. Mieszkałw Nowym Jorku, gdzie poznałśrodowisko literackie i akademickie związane z Uniwersytetem Columbia, tam także ożeniłsięz BertąGamboa, towarzyszkążycia i przyjaciółkąpoznanąw Meksyku. Niespokojny duch i wieczny podróżnik przeniósłsiędo Meksyku, gdzie zaprzyjaźniłsięz elitami intelektualnymi. Po wybuchu wojny domowej, powodowany poczuciem obowiązku, powróciłdo Hiszpanii. Antyfaszystowskie poglądy oraz typowa dla artysty żarliwośćargumentacji, zwłaszcza w słynnym wystąpieniuLa Insignia(Odznaka), doprowadziły do konfliktu poety ze stronąrepublikańską. León Felipe ponownie udałsiędo Meksyku, do Hiszpanii nie wróciłjużnigdy. Dzięki artykułom publikowanym w prasie za granicąjego głos zyskiwałna znaczeniu, w Hiszpanii jednak twórczośćpoety była cenzurowana. Aktualnie jest przedmiotem badańi przeszła do kanonu klasyki poezji hiszpańskiej.Najważniejsze dzieła autora to: ¡Oh, este viejo y roto violín!,Ganarás la luz,Versos y oraciones del caminante.

Inger Christensen

Inger


KSIĄŻKI:
alfabet
premiera: marzec 2018

Inger Christensen urodziła się i wychowała w robotniczej rodzinie w małym duńskim miasteczku Vejle. Studiowała w seminarium nauczycielskim i przez kilka lat pracowała jako nauczycielka. Zadebiutowała w 1962 r. zbiorem wierszy Lys (Światło). Ponadto opublikowała tomy poetyckie: Græs (Trawa,1963), Det (To, 1969), Brev i april (Kwietniowy list, 1979), alfabet (1981), Digt om døden (Wiersz o śmierci, 1989) i Sommerfugledalen (Dolina motyli, 1991). Inger Christensen jest też autorką eksperymantujących powieści Evighedsmaskinen(Maszyna wieczności, 1964) i Azorno (1967) oraz Det malede værelse (Komnata z malowidłem,1976). Zainteresowanie budziły jej zbiory esejów Del af labyrinten (Część labiryntu, 1982) i Hemmelighedstilstanden (Stan tajemnicy, 2000). Ponadto napisała pięć słuchowisk radiowych, dwie sztuki teatralne i dwie książki dla dzieci. Utwory Inger Christensen tłumaczone były na wiele języków. Poetkę wyróżniono najwyższymi nagrodami duńskimi, a także Nagrodą Nordycką Akademii Szwedzkiej, Der Österreichische Staatspreis für Literatur i Grand Prix na Biennale Internationale de Poesie w Liège.

Olvido García Valdés

agendaa (3)-U30620923744WQG--624x385@Hoy-Hoy


Zdjęcie: Alonso & Inés Marful

KSIĄŻKI:
Obraz, który trwa tyle, co życie
premiera: Festiwal Miłosza 2018

Hiszpańska poetka, eseistka i tłumaczka. Absolwentka filozofii na Uniwersytecie w Valladolid i filologii romańskiej na Uniwersytecie w Oviedo. Mieszka w hiszpańskim Toledo.
Z wyjątkiem najnowszego tomiku Lo solo del animal (2012) wszystkie zbiory jej wierszy włączono do zbiorczego wydawnictwa Esa polilla que delante de mí revolotea (Poesía reunida 1982-2008). Przełożyła na język hiszpański poezję Piera Paola Pasolini’ego oraz współpracowała przy tłumaczeniu obszernej antologii Anny Achmatowej i Mariny Cwietajewej, a także Bernarda Noëla. Ponadto autorka eseju biograficznego Teresa de Jesús, tekstów do katalogów sztuki i licznych prac wpisujących się w nurt refleksji literackiej. Współredaktor czasopism literackich Los Infolios i El signo del gorrión. Jej wiersze przełożono na wiele języków. Prowadząca i koordynatorka kilku kursów, seminariów i cyklicznych spotkań związanych z poezją współczesną. Opublikowano następujące prace poświęcone jej poezji: Un lugar donde no se miente. Conversación con Olvido García Valdés (2014) autorstwa Miguela Marinasa, i Del animal poema. Olvido García Valdés y la poética de lo vivo (2016) autorstwa Amelii Gamonedy.

Otrzymała m.in. nagrodę Premio Nacional de Poesía (Krajowa Nagroda Poetycka) w 2007 r. za zbiór wierszy Y todos estábamos vivos (I wszyscy byliśmy żywi).

Marcel Bénabu


KSIĄŻKI:
„Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek”
PREMIERA: X 2017
Marcel Bénabu – ur. 1939 w Meknes (Maroko), obecnie mieszka w Paryżu. Francuski pisarz i historyk, członek OuLiPo. W strukturze grupy łączy funkcje ostatecznie tymczasowego sekretarza i tymczasowo ostatecznego sekretarza. W 2017 roku Nakładem Wydawnictwa Lokator ukaże się pierwsze tłumaczenie jego książki „Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek” (tłum.: Krzysztof Zabłocki)