Inger Christensen

Inger


KSIĄŻKI:
alfabet
premiera: marzec 2018

Inger Christensen urodziła się i wychowała w robotniczej rodzinie w małym duńskim miasteczku Vejle. Studiowała w seminarium nauczycielskim i przez kilka lat pracowała jako nauczycielka. Zadebiutowała w 1962 r. zbiorem wierszy Lys (Światło). Ponadto opublikowała tomy poetyckie: Græs (Trawa,1963), Det (To, 1969), Brev i april (Kwietniowy list, 1979), alfabet (1981), Digt om døden (Wiersz o śmierci, 1989) i Sommerfugledalen (Dolina motyli, 1991). Inger Christensen jest też autorką eksperymantujących powieści Evighedsmaskinen(Maszyna wieczności, 1964) i Azorno (1967) oraz Det malede værelse (Komnata z malowidłem,1976). Zainteresowanie budziły jej zbiory esejów Del af labyrinten (Część labiryntu, 1982) i Hemmelighedstilstanden (Stan tajemnicy, 2000). Ponadto napisała pięć słuchowisk radiowych, dwie sztuki teatralne i dwie książki dla dzieci. Utwory Inger Christensen tłumaczone były na wiele języków. Poetkę wyróżniono najwyższymi nagrodami duńskimi, a także Nagrodą Nordycką Akademii Szwedzkiej, Der Österreichische Staatspreis für Literatur i Grand Prix na Biennale Internationale de Poesie w Liège.

Olvido García Valdés

agendaa (3)-U30620923744WQG--624x385@Hoy-Hoy


Zdjęcie: Alonso & Inés Marful

KSIĄŻKI:
Obraz, który trwa tyle, co życie
premiera: Festiwal Miłosza 2018

Hiszpańska poetka, eseistka i tłumaczka. Absolwentka filozofii na Uniwersytecie w Valladolid i filologii romańskiej na Uniwersytecie w Oviedo. Mieszka w hiszpańskim Toledo.
Z wyjątkiem najnowszego tomiku Lo solo del animal (2012) wszystkie zbiory jej wierszy włączono do zbiorczego wydawnictwa Esa polilla que delante de mí revolotea (Poesía reunida 1982-2008). Przełożyła na język hiszpański poezję Piera Paola Pasolini’ego oraz współpracowała przy tłumaczeniu obszernej antologii Anny Achmatowej i Mariny Cwietajewej, a także Bernarda Noëla. Ponadto autorka eseju biograficznego Teresa de Jesús, tekstów do katalogów sztuki i licznych prac wpisujących się w nurt refleksji literackiej. Współredaktor czasopism literackich Los Infolios i El signo del gorrión. Jej wiersze przełożono na wiele języków. Prowadząca i koordynatorka kilku kursów, seminariów i cyklicznych spotkań związanych z poezją współczesną. Opublikowano następujące prace poświęcone jej poezji: Un lugar donde no se miente. Conversación con Olvido García Valdés (2014) autorstwa Miguela Marinasa, i Del animal poema. Olvido García Valdés y la poética de lo vivo (2016) autorstwa Amelii Gamonedy.

Otrzymała m.in. nagrodę Premio Nacional de Poesía (Krajowa Nagroda Poetycka) w 2007 r. za zbiór wierszy Y todos estábamos vivos (I wszyscy byliśmy żywi).

Athena Farrokhzad

20140818-184349-100000
FOTO: Khashayar Naderehvandi

Athena Farrokhzad urodziła się w 1983 roku w Teheranie. Zadebiutowała w 2013 roku książką Cykl biały, którą przełożono na dwanaście języków i kilkakrotnie dramatyzowano. Zbiór wierszy Trado z 2016 r. jest wynikiem współpracy z rumuńską poetką Svetlaną Cârstean. Farrokhzad jest również krytyczką literacką, tłumaczką, dramaturgiem i nauczycielką w szkole pisarskiej. Jest jednym z najważniejszych głosów współczesnej poezji szwedzkiej. Mieszka w Sztokholmie.

Roberto Juarroz

Roberto JUARROZ chez Lui. Photo: © Daniel Mordzinski.

Roberto JUARROZ
Photo: © Daniel Mordzinski.


Argentyńczyk, z wykształcenia bibliotekarz, z zamiłowania – myśliciel, z głębokiej wewnętrznej potrzeby – poeta. Człowiek niezwykle świadomy i bardzo konsekwentny w swoich życiowych wyborach, zdecydowany wróg polityki i… literatury, przeciwnik angażowania się poetów w sprawy nie związane z poezją. Pozostawił po sobie kilkanaście tomików „poezji pionowej”, kilkaset „okruchów pionowych”, trzy wypowiedzi programowe – oraz nadzieję na uwolnienie poezji z bagażu gadulstwa i ciężaru ornamentyki.

W 2018 roku nakładem Wydawnictwa LOKATOR ukażę się wybór „Poezji Pionowych” w tłumaczeniu Marty Eloy Cichockiej.

 

Marcel Bénabu


KSIĄŻKI:
„Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek”
PREMIERA: X 2017
Marcel Bénabu – ur. 1939 w Meknes (Maroko), obecnie mieszka w Paryżu. Francuski pisarz i historyk, członek OuLiPo. W strukturze grupy łączy funkcje ostatecznie tymczasowego sekretarza i tymczasowo ostatecznego sekretarza. W 2017 roku Nakładem Wydawnictwa Lokator ukaże się pierwsze tłumaczenie jego książki „Dlaczego nie napisałem żadnej z moich książek” (tłum.: Krzysztof Zabłocki)

LINN HANSÉN

680

KSIĄŻKI:
Przejdź do historii
premiera czerwiec 2017

LINN HANSÉN (1983) jest szwedzką poetką i redaktorką. Zadebiutowała w 2008 roku tomem poezji Ta i trä, za który otrzymała tytuł autora roku od Stowarzyszenie Pisarzy Szwedzkich Zachodniej Szwecji. Jest członkinią kolektywów literackich Sharks i G=T=B=R=G. Linn Hansén współpracuje z Festiwalem Poezji w Göteborgu i Festiwalem Literatury Queer. Jest redaktorką naczelną magazynu kulturalnego Glänta. Hansén konstruuje poezję z różnych stwierdzeń, pytań i sloganów, które pozornie nie mają ze sobą związku, ale jako całość świetnie opisują przepaść pomiędzy jednostką a systemem. W tomie z 2013 roku Gå till historien autorka rozprawia się z historią, zarówno z samą przeszłością jak i pojęciem „historii” jako opowieści o tym, co było.

ELIZA KĄCKA

_glowa2

 

KSIĄŻKI:
ELIZJE
premiera maj 2017

Eliza Kącka – ur. 1982 w Lidzbarku Warmińskim. Absolwentka polonistyki i międzyuczelnianych studiów humanistycznych. Współredaktorka antologii poezji najnowszej Poeci i poetki przekraczają granice (FA-art, 2011). Opublikowała książkę Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida (Warszawa 2012). Stypendystka MNiSW, finalistka Nagród Naukowych „Polityki”. Doktor nauk humanistycznych (Nagroda Główna w Konkursie im. Inki Brodzkiej, 2016). Asystentka na Wydziale Polonistyki UW. Członkini Zarządu Głównego TLiAM. Recenzentka i czytelniczka literatury najnowszej.

Fernando António Nogueira Pessoa

Fernando António Nogueira Pessoa (ur. 13 czerwca1888 w Lizbonie, zm. 30 listopada1935) – portugalski poeta, pisarz, tłumacz, filozof. Uważany za jedną z najbardziej znaczących osobowości literackich XX wieku i jednego z największych poetów języka portugalskiego, który pisał równocześnie także w języku angielskim i francuskim. Publikował wiersze pod własnym nazwiskiem oraz kilkunastoma heteronimami, m.in. Alberto Caeiro, Ricardo Reis, Álvaro de Campos, Bernardo Soares.

Wiele jego prac zostało opublikowanych w czasopismach literackich, m.in. w redagowanym przez samego Pessoę piśmie literackim „Athena”, „Contemporanea” i w wydawanym w Coimbrze magazynie „Presença”. Jedyną publikacją książkową wydaną za życia poety było Mensagem (Przesłanie). Dzieło, które wielu krytyków uważa za opus magnum pisarza, opublikowane pod heteronimem Bernardo Soares, Livro do Desassossego (Księga Niepokoju) zostało wydane dopiero w roku 1982, prawie 50 lat po śmierci autora. 

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

dycki_IMG_6462

(foto: Marta Sputowska)

 

KSIĄŻKI:
„Nie dam ci siebie
w żadnej postaci”
PREMIERA: czerwiec 2016
 

 

 

 

 

 

 

.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (1962). Jest bodaj jedynym polskim pisarzem, który nie udzielił żadnego wywiadu. Nawet po odebraniu Nagrody Literackiej Nike w 2009 roku.

Opublikował m. in. “Peregrynarz” (Warszawa 1992), “Liber mortuorum” (Lublin 1997), “Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999” (Izabelin 1999, wydanie słoweńskie 2005), “Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania” (Legnica 2000, 2003), “Daleko stąd zostawiłem swoje dawne i niedawne ciało” (Kraków 2003), “Dzieje rodzin polskich” (Warszawa 2005, wydanie austriackie 2012), “Piosenkę o zależnościach i uzależnieniach” (Wrocław 2008, 2009), “Imię i znamię” (Wrocław 2011, 2012), “Podaj dalej” (Poznań 2012), a także “Kochankę Norwida” (Wrocław 2014).

Laureat m. in. Nagrody im. Barbary Sadowskiej (1994), Nagrody Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1997), Nagrody Literackiej Gdynia (2006, 2009), Hubert Burda Preis (2007), Nagrody Literackiej Nike (2009) i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej “Silesius” (2012). Mieszka w Warszawie.

 

Marta Eloy Cichocka

Marta Eloy Cichocka (1973) – poetka i fotografka, tłumaczka Calderona i Racine’a, Juarroza i Gelmana, badaczka literatury współczesnej, promotorka kultury. Urodzona w Krakowie, deportowana z Kuby, doktoryzowana we Francji, jest stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP w dziedzinie literatury i współzałożycielką Fundacji Sztuka dla Sztuki / ART for ART. Opublikowała „Wejście ewakuacyjne”, „Lego dla ego” i „Ślady opon na poduszce” (zbiory wierszy i fotografii miksang), dwujęzyczną antologię współczesnej poezji hiszpańskojęzycznej „Republica Poetica 1.0: 111 wierszy” oraz monografię dot. współczesnej powieści historycznej „Entre la nouvelle histoire et le nouveau roman historique”. Jej wiersze wraz z utworami Darka Foksa i Tomasza Różyckiego zainaugurowały Scenę Poezji Współczesnej przy Teatrze Słowackiego w Krakowie. Laureatka I nagrody w konkursie poetyckim im. Haliny Poświatowskiej, gościła na festiwalach literackich w Polsce, Francji i Meksyku.
(foto: Bart Babinski)