IDA LINDE

foto: Magnus Liam Karlsson

KSIĄŻKI:
Jeśli o tobie zapomnę, stanę się kimś innym

Poleciały w kosmos

 29 niewysłanych listów

Na północ jedzie się by umrzeć

Mama maordercy
premiera kwiecien 2019

 

 

 

 


Ida Linde – ur. 1980 w Umeå. Szwedzka pisarka, poetka, tłumaczka. Zadebiutowała w 2006 r. tomem wierszy „Maskinflickans testamente” (Testament mechanicznej dziewczynki). W 2009 r. ukazał się zbiór prozy poetyckiej „Om jag glömmer dig blir jag en annan” (Jeśli o tobie zapomnę, stanę się kimś innym, pol. wyd. Lokator Media 2015), a dwa lata później, w roku 2011, powieść „En kärleksförklaring” (Poleciały w kosmos, pol. wyd. Lokator Media 2016). Jej wiersze drukowane były w czasopismach Portret, Tekstualia i Rita Baum oraz prezentowane w ramach projektu „Wiersze w metrze” w Warszawie. Autorką przekładów książek Idy Linde jest Justyna Czechowska.

Joe Brainard


KSIĄŻKI:
I REMEMBER
premiera: 29.05.2014

Joe Brainard (1941-1994) – amerykański artysta plastyk i pisarz związany ze środowiskiem artystyczno-literackim szkoły nowojorskiej; malarz, grafik, twórca kolaży i asamblaży, autor wielu refleksyjnych tekstów o życiu i sztuce, nie poddających się kategoryzacji. Do jego patronów artystyczno-literackich zalicza się Gertrudę Stein i Andy’ego Warhola, którego znał osobiście.
Wspomnienia I Remember (1975) to szczera do bólu, bezpruderyjna spowiedź, ukazująca dzieciństwo i młodość nadwrażliwego artysty i geja wpierw w rodzinnej Oklahomie, a następnie w Nowym Jorku, będąca zarazem społeczno-kulturowym obrazem Ameryki lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Ta rewolucyjna w swej prostej formie książka przyniosła Brainardowi rozgłos i uznanie, także pośród wielu wybitnych pisarzy, w tym Paula Austera i Edmunda White’a, którzy stali się jego orędownikami; zainspirowała też słynnego francuskiego pisarza Georges’a Pereca do stworzenia swojego odpowiednika pod tytułem Je me souviens (1978, polski przekład Pamiętam że, 2013).
Brainard był w pewnym sensie poetą przeklętym, a jego twórcze i ekscentryczne życie zakończyło się przedwcześnie w wyniku powikłań AIDS, choroby, która w latach osiemdziesiątych i dziewiędziesiątych zabrała wielu wybitnych twórców.

Grzegorz Franczak

foto: Chiara Paiano 2013

KSIĄŻKI: KOBIERKI 
premiera: 27.03.2014

Grzegorz Franczak (ur. 1974), tłumacz i badacz literatury, niekiedy pisarz. Ukończył filologię klasyczną UJ, po czym wyemigrował. Doktoryzował się na Uniwersytecie Ca’ Foscari w Wenecji. Wykładał literaturę polską na uniwersytetach w Trieście, Udine i Lecce, obecnie na Uniwersytecie Mediolańskim. Poeta (dawno temu). Tłumacz poezji łacińskiej (m. in. Katullusa:Poezje wszystkie, Kraków 2013) i nowołacińskiej (m.in. Kochanowskiego), a także włoskiej – Petrarki, Ungarettiego, Leopardiego (Nieskończoność. Wybór Pieśni, Warszawa 2000 – nagroda „Literatury na świecie” za najlepszy debiut translatorski). Autor opasłej monografii (po włosku) i pół kopy artykułów z zakresu literatury staropolskiej. Wydawca niesłusznie zapomnianych drugorzędnych tekstów staropolskich. Nie mieszka.

Jacques Jouet

Jacques Jouet Francuski pisarz, poeta, eseista, twórca sztuk teatralnych i kolaży. Urodził się w 1947 roku niedaleko Paryża. Od 1983 roku należy do literackiej grupy Oulipo (Warsztat Literatury Potencjalnej), która została założona przez François Le Lionnais i Raymonda Queneau. W 2013 roku w Polsce wydano tłumaczenie jego książki Mój piękny autobus.

Nicolas Presl

Nicolas Presl urodził się w Vendée w 1976 roku. Po krótkiej karierze kamieniarza poświęcił się rysowaniu komiksów. W trzech pierwszych książkach, wydanych w Atrabile (Priape – 2006, Boska kolonia – (ZAPOWIEDZ Lokator 2013), Fabryka – (Lokator 2013) wypracował swój charakterystyczny styl, łatwo rozpoznawalny tak dzięki związkom z nowoczesnym malarstwem (Grosz, Picasso), jak i dzięki wyborowi narracji bez tekstu. We wszystkich dziełach wykazuje się niezwykłym wyczuleniem na Historię. Dowodzi tego też opublikowana w 2010 roku w The Hoochie Coochie książka graficzna pt. Le fils de l’ours pere.

Jerzy Franczak

franczak

foto: Dawid Prząda, LOKATOR 2017

KSIĄŻKI:
Pacynki
Kwiatki
Wyczerpanie
Sainte-Fabeau

Jerzy Franczak (ur. 1978 r.), prozaik, eseista, literaturoznawca. Opublikował m.in. zbiory opowiadań „Trzy historye” (HA!art 2001), „Szmermele” (Nowy Wiek 2004), „Sainte-Fabeau” (Lokator 2017), zbiory esejów „Grawitacje” (Rita Baum 2007) i „Kwiatki” (Lokator 2010) oraz powieści: „Przymierzalnia” (HA!art 2008), „Nieludzka komedia” (WL 2009), „Da capo” (WL 2010), „NN” (HA!art 2012), „Rozkład” (WL 2017). Jest też autorem rozpraw o literaturze nowoczesnej: „Rzecz o nierzeczywistości. Sartre-Gombrowicz-Nabokov” (Universitas 2002), „Poszukiwanie realności. Światopogląd polskiej prozy modernistycznej” (Universitas 2007), „Błądzące słowa. Jacques Rancière i filozofia literatury” (IBL 2017). Współtwórca (wraz z PIOtrem Kalińskim) książek artystycznych, takich jak „Pacynki” czy „Wyczerpanie”. Na antenie TVP Kultura prowadził program o nowościach wydawniczych „Czytelnia”, obecnie członek zespołu „Miesięcznika Literackiego” – dodatku do „Tygodnika Powszechnego”. Wykłada na polonistyce i kulturoznawstwie UJ, powadzi warsztaty pisania w Studium Literacko-Artystycznym.

 

Marc Brunier-Mestas

Marc Brunier-Mestas (ur. 1968) mieszka i tworzy w Riom w centralnej Francji. Autor licznych wystaw indywidualnych (Hiszpania, Portugalia, Francja) oraz zbiorowych (Anglia, Grecja, Niemcy, Egipt, USA, Francja, Bułgaria, Ukraina, Rosja, Bośnia i Hercegowina). Jego prace można spotkać w kolekcjach wielu muzeów i galerii w Egipcie, Chorwacji, Francji, Niemczech czy w Stanach Zjednoczonych. Główną techniką Marca Brunie-Mestasa jest linoryt, ponadto zajmuje się akwafortą, rzeźbą i malarstwem, a także tworzy instalacje. Poza swoim najbliższym mistrzem, Michelem Brugerollesem, który wprowadził go w tajniki grafiki warsztatowej, wiele zawdzięcza Rolandowi Toporowi czy czerpiącym ze średniowiecznego uniwersum miedziorytnikom: Albrechtowi Dürerowi i Lucasowi van Leyden.

Gregory Michenaud

Grégory Michenaud (ur. 1975) Francuz, od ponad 10 lat mieszkający w Polsce, w Krakowie.
Fotografik. Realizuje projekty dokumentalne i reportaże.
Autor licznych wystaw w Polsce i za granicą, min. „Crossing Borders” w galerii Pauza czy „Feilai Feng” w galerii klubu Lokator.
Zdjęcia autora publikowały: Sony World Photography Awards Winners Book 2009, Gazeta Wyborcza, Dziennik Zachodni, Biuletyn Fotograficzny oraz portale internetowe branży fotograficznej.
Cykl Ostatni Mohikanie emitowała TVP3 Kraków w programach: „Nowe Miasto” oraz „Wejściówka”. Autor zdjęć do książki „Ostatni Mohikanie – przewodnik po miejscach niezwykłych” – (wyd. Lokator, 2008).
Redaktor miesięcznika „Mrówkojad*”. Współpracuje z gazetą les Echos de Pologne. 

Marcin Pawlik

Marcin Pawlik (ur. 1978r.) – z uporem uprawia poezję, piłkę nożną oraz krytykę muzyczną. Z wykształcenia politolog. Współzałożyciel, basista i tekściarz alternatywnej grupy post-rockowej Sublokator oraz członek trupy teatralnej Teatr Bob. Nie publikował w wielu pismach literackich, z wyjątkiem Nowego Wieku i Słynnego Pisma We Wtorek. Debiutował w 2009r. tomikiem „Deklinacja Nic” (Wydawnictwo Lokator). Stacjonuje w Krakowie.

 

 

PIO

PIO (Kraków 1977 – 2077) – Grafik, linorytni, podróżnik. Jedyna czarno-biała postać krakowskiego środowiska artystycznego. Autor licznych prezentacji i akcji w kraju i zagranicą.
Autor cykli grafik: „princiPIO”, „Dwa tysiące PIOnty”, „Bajki i oPIOwieści”. Autror ilutracji i okładek do książęk: J.L.Kerna, J.Franczaka, G. Franczaka, A.Pluszki. Współpracuje z magazynem Mrówkojad*, Korporacją Ha!art, Pismo Nowy Wiek, Dworzanin, Lodołamacz. Od lat związany z klubem Lokator na krakowskim kazimierzu. Mieszka w Krakowie.